Aleja lipowa

Aleja lipowa powstała prawdopodobnie pod koniec XIX w. (zaznaczona na mapie archiwalnej z 1892 roku jako droga bita z obsadzeniem alejowym), wzdłuż drogi łączącej miejscowość Großmöllen (Mielno) z miejscowością Kleinmöllen (Mielenko). 2,3 kilometrowa aleja jednorodna jest mocnym akcentem kompozycyjnym w krajobrazie miejscowości Mielno i Mielenko oraz okolic, w krajobrazie rolniczym. Walory kompozycyjne alei podnosi fakt, że jest ona regularna, ciągła, tylko z większymi przerwami w nasadzeniach w Mielenku. Przerwy w alei związane są głównie z wjazdami na tereny posesji, działek i na łąki oraz pola uprawne. Aleja tworzy korytarz ekologiczny, łączący wspomniane miejscowości oraz wchodzi w skład systemu regionalnych zadrzewień alejowych, mających uwarunkowania historyczne.
Aleja o wysokich walorach kompozycyjnych i plastycznych (najwyższe walory kompozycyjne i plastyczne mają fragmenty 3-rzędowej alei, dwustronnej). Wartość kulturowa alei jest b. wysoka, związana z historycznym rozwojem przestrzennym miejscowości Mielno i Mielenko; aleja zespala obie jednostki osadnicze, stwarzając dogodne warunki do rozwoju turystyki pieszej i rowerowej. Środowiska ekologiczne i mieszkańcy obu miejscowości wyrażają sprzeciw planom władz samorządowych dotyczących usunięcia drzew alejowych. 

Zgodnie z decyzją nr 1471/2015 z dnia 19 października 2015 r. Zachodniopomorskiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w Szczecinie część alej przydrożnej z nasadzeniami lipy (191 szt.) wpisano do rejestru zabytków nieruchomych województwa zachodniopomorskiego.

Decyzja do pobrania tutaj.